چطور در مورد جنگ با کودکان صحبت کنیم؟
چطور در مورد جنگ با کودکان صحبت کنیم؟ این پرسش مهمی است که طی چند روز گذشته اهمیت بسیاری پیدا کرده است. با وجود درگیری نظامی که طی چند روز گذشته در کشور حاکم شده است، چگونگی صحبت کردن با کودکان و توجه به ابعاد روحی و روانی آن‌ها در چنین زمانی بسیار اهمیت دارد. در ادامه مقاله‌ی یونیسف در خصوص نحوه صحبت کردن با کودکان در زمان جنگ را برای شما ترجمه کرده‌ایم. به امید روزی که همه‌ی کودکان سرزمینمان در صلح و آرامش زندگی کنند.
کودکان در چنین مواقعی ممکن است بر اثر چیزهایی که شنیده یا دیده‌اند، احساس نگرانی یا اضطراب داشته باشند. در ادامه نکاتی که به صورت عینی در جنگ‌های مختلف مشاهده شده را برای شما آورده‌ایم تا در این شرایط سخت بتوانید از آن استفاده کنید.
1. نسبت به رفتارهای کودک آگاه باشید
به تغییرات رفتاری آن‌ها توجه کنید، خواب نامنظم، تغییرات خلقی و دعوا می‌تواند نشانه‌هایی از نگرانی و اضطراب باشد.
2. اول شنونده باشید
آیا کودکتان علاقه‌ای به صحبت راجع به این مسئله دارد؟ اگر پاسخ مثبت است سعی کنید تمام حواس و تمرکز خود را متوجه او کنید. در پاسخ سعی کنید از کلمات قابل فهم برای آن‌ها استفاده کنید. بهترین راه برای شروع صحبت با آن‌ها این است که اول متوجه شوید کودک چه چیزهایی راجع به موقعیت کنونی می‌داند و احساساتشان را بشناسید. ممکن است برخی کودکان چیزهای زیادی راجع به این مسئله ندانند و علاقه‌ای به صحبت کردن راجع به آن هم نداشته باشند اما برخی دیگر از کودکان ممکن است در سکوت احساس نگرانی را تجربه کنند.
کودکان به سرعت و از راه‌های مختلف متوجه اخبار می‌شوند، بنابراین مهم است نسبت به آنچه می‌بینند یا می‌شنوند هشیار باشید. به همین دلیل باید مطمئن شوید که کودک اطلاعات درست و دقیقی دارد و درگیر اخبار غلطی که ممکن است از منابع مختلف دریافت کرده باشد نیست.
3. آرام و باصداقت با آن‌ها صحبت کنید
کودکان حق دارند بدانند در جهان چه خبر است، اما ما به عنوان والدین وظیفه داریم آن‌ها از استرس بیش از اندازه دور نگه داریم. با زبان خودشان با آن‌ها حرف بزنید. نسبت به واکنش‌های آن‌ها هشیار باشید و همواره سطح اضطراب آن‌ها را بسنجید. مطمئنا اتفاقاتی که می‌افتد شما را هم نگران می‌کند، اما به یاد داشته باشید کودکان واکنش‌های عاطفی‌شان را از شما یاد می‌گیرند بنابراین زیاد ترس و اضطراب خود را با آن‌ها درمیان نگذارید.
4. به آن‌ها بگویید در این مسیر تنها نیستند
کودکان باید بدانند که در چنین شرایطی افراد به یک دیگر از روی مهربانی کمک می‌کنند. داستان‌هایی مثبت در مورد جنگ مثل داستان افرادی که در جنگ به دیگران کمک کرده‌اند یا کودکانی که خواهان صلح در جهان بوده‌اند را برایشان تعریف کنید. اگر در نزدیکی محل زندگی شما رخداد یا ایونتی با موضوع جنگ برگزار شد که کودکان می‌توانستند در آن نقاشی بکشند یا راجع به جنگ کاردستی درست کنند حتما در آن مشارکت کنید.
از جمله این کتاب‌هایی که می‌توانید در زمان جنگ برای کودکتان بخوانید:
1. تیلی و تانک
تیلی یک فیل کوچک و کنجکاو است که یک تانک بزرگ را از دور می‌بیند او فکر می‌کند آن هم یک فیل است و برای دوستی به سویش می‌رود، اما تانک با ذهنیتی نظامی از نزدکی شدن او می‌ترسد. در نهایت این سوتفاهم با قدرت مهربانی، صلح و دوستی حل می‌شود.
2. دشمن
داستان از زاویه دید یک سرباز روایت می‌شود که در سنگری پنهان شده و معتقد است دشمنی خطرناک در سنگر مقابل کمین کرده است. او براساس کتابچه آموزشی‌اش باور دارد که دشمن بی‌رحم، وحشی، بی احساس و غیراخلاقی است. او در نهایت متوجه می‌شود که دشمن هم درست مثل خودش است: انسانی تنها، خسته، گرسنه و دلتنگ. در پایان، کتاب بی‌آنکه به صورت مستقیم شعار بدهد، پیام روشنی از صلح و انسان دوستی را منتقل می‌کند.
3. چرا؟
داستان با یک قورباغه صلح طلب آغاز می‌شود که روی چمنی نشسته و گل می‌چیند. ناگهان یک موش با چتر وارد می‌شود و گل را از دست قورباغه می‌گیرد. این درگیری ساده به سرعت به خشونت می‌کشد. گروهی از قورباغه‌ها و گروهی از موش‌ها وارد ماجرا می‌شوند و هر کدام با اسلحه‌ها سلاح‌ها و ماشین‌های جنگی درگیر می‌شوند. در پایان آنچه باقی می‌ماند ویرانه‌ای است از طبیعت سوخته، سیاه شده، خالی از گل و زندگی و قورباغه اول دوباره تنها می‌ماند.
5. سعی کنید همه جوره در کنار کودک باشید
اگر شرایط جنگی و بحرانی ادامه پیدا کرد، همچنان مراقب رفتارهای کودک باشید. ممکن است احساسات آن‌ها به مرور تغییر کند و شما باید نسبت به آن آگاه باشید. ذهن آگاهی را تمرین کنید. از دورهمی‌های خانوادگی لذت ببرید. سعی کنید از شبکه‌های اجتماعی تا حد امکان دوری کنید.
6. مراقب خودتان هم باشید
خود را در جریان اخبار بگذارید اما سعی کنید زیاد و به صورت مستمر اخبار را دنبال نکنید و به فکر سلامت خود باشید. کودکان متوجه اضطراب ما (هر چند که فکر کنیم آن را پنهان کرده‌ایم) می‌شوند بنابراین سعی کنید آرام باشید و اضطرابتان را کنترل کنید.
اگر احساس اضطراب یا ناراحتی دارید، برای خودتان وقت بگذارید و با سایر اعضای خانواده و دوستان در ارتباط باشید. سعی کنید کارهایی که به شما آرامش می‌دهد را انجام دهید و تجدید قوا کنید.
وقتی با کودکان راجع به احساساتشان حرف می‌زنید از احساس خود هم بگویید این کار کمک بسیاری به آن‌ها می‌کند.
منبع: www.unicef.org.uk
