ناخن جویدن و راه های درمان آن در کودکان
ناخن جویدن و راههای درمان آن در کودکان
این مقاله اطلاعاتی درباره ناخن جویدن و راههای درمان آن در کودکان را به شما ارائه میدهد. جویدن ناخن یک عادت رایج در میان افراد به ویژه کودکان است. در برخی موارد این عادت در بزرگسالی از بین میرود و در برخی موارد نیز خیر!!! فرد این عمل را از کودکی تا بزرگسالی با خود به همراه دارد.
جویدن ناخن در کودکی میتواند مانع رشد مجدد آن در بزرگسالی و تا پایان عمر شود. این رفتار طیف وسیعی دارد و ممکن است به منزله خودزنی باشد و یا در مواقع خاص رخ دهد. تمام گونههای جویدن ناخنها علت روانشناختی دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا از علت جویدن ناخنها در کودکان و راهکارهای ترک این عادت با خبر شوید.
ناخن جویدن و عوارض آن:
جویدن ناخن که با نامهای اونیکوفاژی یا اونیکوفاژی نیز شناخته میشود، یک عادت نا خودآگاه یا آگاه است. جویدن ناخن بیشتر در بین کودکان رایج است. اگر کودک شما ناخن میجود، بدانید که تنها فرزند شما مبتلا به این اختلال نیست بلکه 25 تا 30 درصد کودکان ناخن میجوند.
اولین اشاره به ناخن جویدن به عنوان علامت اضطراب در اواخر قرن شانزدهم در فرانسه بود. اما امروزه اشکال پاتولوژیک ناخن جویدن، بیشتر به عنوان یک اختلال کنترل تکانه میباشد و تحت عنوان اختلالات وسواسی- اجباری و مرتبط در نظر گرفته میشود. بعضی صاحب نظران این عمل را به عنوان “سایر اختلالات رفتاری و عاطفی مشخص شده در دوران کودکی و نوجوانی” طبقه بندی میکنند.
با این حال، عمل جویدن ناخن دارای علت یکسانی نیستند و بین وسواس مضمن و رفتار عادی تفاوتهایی هست. جویدن مزمن ناخن اغلب دارای خاصیت خود تسکین دهنده است در واقع، این کار برای فرد احساس آرامش ایجاد میکند. بنابراین افراد ممکن است از آن به عنوان مکانیزم مقابله استفاده کنند.
جویدن ناخن معمولاً پیامدهای مضری مانند:
- عفونت انگشتان دست و مشکلات گوارشی به دنبال دارد. این پیامدها از ورود میکروب و آلودگیهای زیر ناخن به داخل بدن ناشی میشود.
- میتواند تأثیر اجتماعی نیز مانند کنارهگیری اجتماعی و اجتناب از دست دادن با دیگران داشته باشد.
- این عمل میتواند منجر به شکستگی پوست در کوتیکول شود. هنگامی که کوتیکولها به طور نامناسب برداشته شوند، مستعد ابتلا به عفونتهای میکروبی و ویروسی مانند پارونیشیا هستند. سپس بزاق ممکن است قرمز شود و پوست را آلوده کند.
- در موارد نادر، ممکن است پس از سالها جویدن ناخن، ناخنهای دست به دلیل تخریب بستر آن، به شدت تغییر شکل دهند و عجیب شوند.
- ممکن است منجر به مشکلات دهانی، مانند آسیب لثه، و مال اکلوژن دندانهای قدامی شود.
ناخن جویدن کودکان:
کودکان ممکن است به دلایل مختلفی مانند کنجکاوی، بیحوصلگی، استرس، عادت یا تقلید، ناخنهای خود را بجوتد. جویدن ناخن رایجترین عادتهای به اصطلاح عصبی است که شامل مکیدن انگشت شست، دست کردن در بینی، چرخاندن یا کشیدن مو و دندان قروچه میشود. قسمت نگرانکننده این عادت آنجاست که این موارد به احتمال زیاد تا بزرگسالی ادامه مییابد اما در مواردی نیز ممکن است کودکان با بزرگ شدن این عادت را فراموش کنند.
همچنین ممکن است با دیدن دیگران و خجالت از جویدن ناخن هایش این عادت را ترک کند. اما معمولا اضطراب بچهها با بزرگ شدن آنها بیشتر میشود. و بسیاری از این تنشها و فشارها برای والدین نامرئی است.
اگر مشاهده کردید که این رفتار در موقعیت خاصی بروز میدهد، بدانید از اضطراب است. عواملی مانند طلاق در خانواده، ورود به یک مدرسه جدید و … میتواند فرزندتان را مضطرب میکند.از سوی دیگر، اگر به نظر میرسد این عادت هیچ تهدید فیزیکی یا روانی ندارد، نادیده گرفتن آن و صبر بهترین راه برای ترک این عادت در کودکانتان است.
در ادامه به بررسی روشهای درمان و ترک این عادت در کودکان میپردازیم.
ناخن جویدن کودکان نشانه چیست؟
تا اینجا به بررسی جویدن ناخن و عوارض آن اشاره کردیم. همانطور که گفته شد برخی از دلایلی که کودکان ناخنهای خود را میجوند عبارتند از استرس یا اضطراب، بیحوصلگی، اختلالات روانی و اینکه دیدهاند که کودکان دیگر این کار را انجام میدهند و از رفتارهای آنها تقلید میکنند، یا ناخنهایشان کوتاه نمیشود و این کار را به عنوان نوعی خود کوتاه کردن انجام میدهند.
بیشتر اوقات ناخن جویدن خودکار است و کودکان شما بدون فکر این کار را انجام میدهند. در برخی موارد، جویدن ناخن ممکن است باعث عفونت باکتریایی به نام پارونیشیا شود که به مراجعه به پزشک و تجویز آنتی بیوتیک نیاز دارد. کودکان همه چیز را لمس میکنند و اگر انگشت خود را در دهان خود بگذارند، ممکن است میکروب وارد بدن آنها شود و بیمار شوند.
روش ترک ناخن جویدن
ممکن است نتوان این عادت را یک شبه ترک کرد، اما با کمی زمان و تلاش میتوان سعی کرد میل به ناخن جویدن را برای همیشه مهار کرد. در اینجا بهترین نکات و راهکارهای کارشناسان ما برای ترک کردن ناخن جویدن آورده شده است.
- قدم اول شناسایی علتها و زمانهایی است که فرد شروع به این عادت میکند. مثلا هنگام ورود به یک محیط جدید، هنگام دعوا، هنگام تماشای تلویزیون و ….. پس از یافتن زمان انجام این عادت میتوان کم کم و آگاهانه آن را کم و رفع کرد.
- هر لحظه مراقب رفتار خود و یا کودک خود باشیم. به محض سر زدن این رفتار از فرد، به آن تذکر داده و حواسش را به کار دیگری جمع کنید.
- ناخنها را کوتاه نگه دارید. ممکن است زمانی که ناخنهایتان بلند هستند تمایل بیشتری به جویدن آنها داشته باشید (برای کودکان نیز این امر صادق است) به همین دلیل بهتر است آنها را کوتاه کنید تا به شما کمک کند این عادت را ترک کنید. اگر به اندازه کافی ناخن برای گاز گرفتن با دندانهایتان وجود نداشته باشد، وقتی میخواهید آنها را بجوید چندان رضایت بخش نخواهد بود! (بهعلاوه، نگهداری ناخنهای کوتاه راحت تر است و به طور کلی بهداشتی تر از ناخن های بلند است.)
- ناخنها را به مادهای با طعم بد آغشته کنید. متخصصان میگوید: «یکی از رایجترین راهها برای جلوگیری از جویدن ناخن، زدن لاک بد مزه به ناخنها است. ” اگر طعم آن را دوست ندارید، دیگر آن را در دهان خود نمیگذارید.” دقیقاً به همین دلیل، انواع لاکهای مخصوص ناخن وجود دارد که طعم تلخی برای جلوگیری از جویدن ناخنها است، که توصیه میکنند اگر به دنبال یک نسخه مناسب برای ترک این عادت هستید. طعم وحشتناک آن مطمئناً شما را قبل از جویدن مجدد به فکر میاندازد.
بهترین روش ترک ناخن جویدن:
از میان روشهای نام برده بهترین روش ترک ناخن جویدن را در زیر لیست کردهایم.
- رفتار درمانی: رهایی از استرس و احساسات منفی که دلیل جویدن ناخن هاست میتواند با درمان و تراپی بدست آید. اگر خودتان نمیتوانید علت این عادت را پیدا کنید، مشاور میتواند به افزایش آگاهی از محرکها و انگیزههای شما کمک کند.
- مراقبت فردی و دعوت به آرامش: مراقبت فردی مانند وعدههای غذایی منظم، تحرک بیشتر و خواب کافی به انسان کمک میکند تا آرام تر، با اعتماد به نفس تر و انعطافپذیرتر شود و قدرت بازیابی و تغییر پیدا کند. برای آرام کردن ذهن و کاهش تنش ایجاد شده در بدن، مدیتیشن، یادداشت روزانه و یوگا را توصیه میکنیم.
- حمایت اجتماعی: صحبت کردن با یک دوست، تشویق کردن فرد به ترک عادت و در نظر گرفتن پاداش برای کودکانتان در زمانی که احساس می کنید میخواهد ناخن های خود را بجوید، میتواند کمک کند که لحظات استرس زا را پشت سر گذاشته و از انجام این عادت جلوگیری کند.
- بد طعم کردن ناخن: در مرحله آخر استفاده از بدطعم کنندههای انگشت و ناخن است. میتوان با استفاده از مواد مجاز و مناسب مانند: سیر، فلفل و …. ناخنها را تند و بد طعم کردده تا مغز خود به خود و بصورت مکانیسم دفاعی از جویدن ناخنها ممانعت کنند.
در نهایت، با اعمال راهکارهای مذکور و توجه به نیازهای روانی و جسمی کودکتان، میتوانید به بهبود قابل توجهی در عادت ناخن جویدن و بهبود کیفیت زندگی کودکان دست یابید. این تلاشها نه تنها به سلامت فیزیکی کودکتان کمک میکند، بلکه از طریق افزایش اعتماد به نفس و کنترل استرس در آنها، به ساختار روانی سالمتری دست خواهند یافت.